Po drugiej stronie

jestem drzewo
jestem ptak
jestem woda
jestem wiatr
wszystkim jestem
nic jest mną

Na szyi ścisk

ta obręcz jest silniejsza od ciebie

Napięcie w ramionach

tam gdzie skrzydła winny być

nie rozwiniesz, podcięte

skóra paruje dźwiękami, co sączą się żlebem w dół

gleba nie wsiąka, oddaje, krztusi się

trzeba zaorać

Grunt westchnie i odda nadmiar

wyrośnie sad

Oszukane jabłka

kto zje pierwszy, będzie znał prawdę

ale wcale nie chce jej znać

Prawda nagle brzmi inaczej, słowa mają nowy kształt
noc już nie znaczy niewiedzy

noc jest zła
światło nie kreśli odpowiedzi
to co niepewne nadaje ton

Pragniesz tak niewiele

niepamięć ważyłaby mniej

dotykasz niewidzialnego, stajesz się nim

Kolor zalewa usta

pustynia śpi

umarłe kwiaty

muszę milczeć

nie potrafię

plastyczna maź faluje, zaprasza, mruży oko, ostrzega DRŻYJ

biegnę cicho

cisza jest groźna

jestem częścią całości

odpowiedzią na zagadkę

nieznanym fenomenem światła i ciemności

uciekaj zostaw to wszystko

giń

wiem, że do mnie mówisz

mówię krzyczę błagam szept

na pierwszy rzut oka

niby pasuje niby autystycznie

ale

przestaję wierzyć

chłodno, brakuje cienia

gorąco, sople z dachu 

grają muzykę pachnącą jaśminem

okrągły rynek z fontanną bez wody

okiennice skrzypią nad głową

powietrze cyka i drży

sza

I śnieg

a płatki głośne, zielone

jak liście, których nie ma

bo w końcu zima

jest w tobie siła, której nie pojmujesz

ten kot, który patrzy co rano

on wie

bańki mydlane kończą tragicznie

nawet te z różowym poblaskiem

ból jest dobry trwa chwilę – chwała trwa wiecznie

gówno prawda

jestem drzewo
jestem ptak
jestem woda
jestem wiatr
wszystkim jestem

nic jest mną